Afbeelding van de Illuminatie van het Stadhuis te Rotterdam bij gelegenheid der komst van Z. M. onzen geliefde Koning 3 Juli 1837
Afbeelding van de Illuminatie van het Stadhuis te Rotterdam bij gelegenheid der komst van Z. M. onzen geliefde Koning 3 Juli 1837
Ons verleden; de geschiedenis des vaderlands in schetsen en tafereelen. Deel II. Van de Munstersche Vrede tot op onzen tijd.
Rechtspraak, berechtingen, doodstraf in China, Peking 1905/1906. Openbare executie van negen veroordeelde misdadigers op de openbare weg. Volgens de beschrijving van de annonieme Westerse correspondent in Peking vinden deregelijke onthoofdingen gewoonlijk plaats in een druk bewoonde straat van de stad. Er wordt geen schavot ingericht. Een kwartier voor de terechtstelling nemen de leden van de rechtbank ("bloedraad") zitting in een daar voor de gelegenheid van rietmatten opgetrokken gebouwtje. Nieuwsgierigen verzamelen zich rond de plek. De veroordeelden komen "onder sterk geleide" aan in karren met geboeide handen en voeten. De eerste veroordeelde wordt van zijn voetboeien ontdaan en uit de wagen getild en voor de bloedraad gebracht, die het voonis uitspreekt. Daarna brengen twee bewakers hem naar de plaats waar het vonnis voltrokken zal worden, ongeveer 100 meter verderop. Onder het lopen wordt de veroordeelde van zijn bovenkleren ontdaan, de gevonnisde zingt dan soms dodenlied. Maar niet zelden moet de veroordeelde ondersteund of gedragen worden. Op de plaats van executie aangekomen moet hij knielen, waarna de beulsknecht een koord in zijn mond aanbrengt dat onder de kin met een halve knoop wordt vastgemaakt. Het koord wordt vervolgens achter het hoofd omgehaald en kruiselings onder de staart door terug langs beide ogen getrokken. De staart wordt over het hoofd naar voren gehaald en alles wordt tezamen gedraaid. Hierdoor worden hoofd en bovenlichaam naar beneden gedrukt en door de beulsknecht in die houding vastgehouden. Vervolgens komt de beul die in beide handen een groot mes (zwaard) vasthoudt en de slag eerst meet. Dan heft hij het mes omhoog, "en, fluitend door de lucht, komt het met kracht neder op den nek van den veroordeelde. Een kreet wordt gehoord,.... dán wordt het hoofd door den knecht weggedragen tot voor den bloedraad." Hij knielt met het hoofd neer en na het koord verwijderd te hebben, wordt het in een kooi geplaatst met een papier er aan bevestigd waarop te lezen staat wat voor misdadiger het is geweest. Voordat de beul toeslaat plaatst een van de knechten een mandje met gebrokkeld brood onder het lichaam. Het met bloed doorweekte brood zou daarna bewaard worden opdat de familie het zou kunnen offeren. Nadat de laatste veroordeeld is gevonnist, worden de lichamen door speciale koelies weggebracht. Het bloed op straat wordt met zand bedekt, waarna het straatleven weer zijn loop neemt. Enkel een paal waaraan de kooien met hoofden hangen blijft nog uren staan. Echter, niet altijd wordt het hoofd van een veroordeelde tentoongesteld. De Westerse getuige deelt mee dat hij ook gezien heeft dat een kist klaar stond waarin het lijk werd gelegd en dat men dan het hoofd met een paar steken aan de romp naaide. De foto's werden in de eerste jaargang van het tijdschrift Het Leven geplaatst onder de titel "Gruwelijke Zeden in het Hemelsche Rijk. Doodstraf te Peking door Onthoofding. - Een Slag in het Aangezicht der 20ste Eeuw!" De redactie schreef verder, "Wat wij (...) in beeld brengen, overtreft alles wat de fotografie tot heden van zeden en gebruiken der volkeren aan de beschaving heeft te zien gegeven. Doch wij hebben gemeend deze gruwelijke dokumenten van de betrekkelijk lage trap waarop de beschaving in China nog staat, aan het publiek in het algemeen, en onzen lezers in het bizonder, niet te mogen onthouden." Het originele beeld bevat een raster.
Rechtspraak, berechtingen, doodstraf in China, Peking 1905/1906. Openbare executie van negen veroordeelde misdadigers op de openbare weg. Volgens de beschrijving van de annonieme Westerse correspondent in Peking vinden deregelijke onthoofdingen gewoonlijk plaats in een druk bewoonde straat van de stad. Er wordt geen schavot ingericht. Een kwartier voor de terechtstelling nemen de leden van de rechtbank ("bloedraad") zitting in een daar voor de gelegenheid van rietmatten opgetrokken gebouwtje. Nieuwsgierigen verzamelen zich rond de plek. De veroordeelden komen "onder sterk geleide" aan in karren met geboeide handen en voeten. De eerste veroordeelde wordt van zijn voetboeien ontdaan en uit de wagen getild en voor de bloedraad gebracht, die het voonis uitspreekt. Daarna brengen twee bewakers hem naar de plaats waar het vonnis voltrokken zal worden, ongeveer 100 meter verderop. Onder het lopen wordt de veroordeelde van zijn bovenkleren ontdaan, de gevonnisde zingt dan soms dodenlied. Maar niet zelden moet de veroordeelde ondersteund of gedragen worden. Op de plaats van executie aangekomen moet hij knielen, waarna de beulsknecht een koord in zijn mond aanbrengt dat onder de kin met een halve knoop wordt vastgemaakt. Het koord wordt vervolgens achter het hoofd omgehaald en kruiselings onder de staart door terug langs beide ogen getrokken. De staart wordt over het hoofd naar voren gehaald en alles wordt tezamen gedraaid. Hierdoor worden hoofd en bovenlichaam naar beneden gedrukt en door de beulsknecht in die houding vastgehouden. Vervolgens komt de beul die in beide handen een groot mes (zwaard) vasthoudt en de slag eerst meet. Dan heft hij het mes omhoog, "en, fluitend door de lucht, komt het met kracht neder op den nek van den veroordeelde. Een kreet wordt gehoord,.... dán wordt het hoofd door den knecht weggedragen tot voor den bloedraad." Hij knielt met het hoofd neer en na het koord verwijderd te hebben, wordt het in een kooi geplaatst met een papier er aan bevestigd waarop te lezen staat wat voor misdadiger het is geweest. Voordat de beul toeslaat plaatst een van de knechten een mandje met gebrokkeld brood onder het lichaam. Het met bloed doorweekte brood zou daarna bewaard worden opdat de familie het zou kunnen offeren. Nadat de laatste veroordeeld is gevonnist, worden de lichamen door speciale koelies weggebracht. Het bloed op straat wordt met zand bedekt, waarna het straatleven weer zijn loop neemt. Enkel een paal waaraan de kooien met hoofden hangen blijft nog uren staan. Echter, niet altijd wordt het hoofd van een veroordeelde tentoongesteld. De Westerse getuige deelt mee dat hij ook gezien heeft dat een kist klaar stond waarin het lijk werd gelegd en dat men dan het hoofd met een paar steken aan de romp naaide. De foto's werden in de eerste jaargang van het tijdschrift Het Leven geplaatst onder de titel "Gruwelijke Zeden in het Hemelsche Rijk. Doodstraf te Peking door Onthoofding. - Een Slag in het Aangezicht der 20ste Eeuw!" De redactie schreef verder, "Wat wij (...) in beeld brengen, overtreft alles wat de fotografie tot heden van zeden en gebruiken der volkeren aan de beschaving heeft te zien gegeven. Doch wij hebben gemeend deze gruwelijke dokumenten van de betrekkelijk lage trap waarop de beschaving in China nog staat, aan het publiek in het algemeen, en onzen lezers in het bizonder, niet te mogen onthouden." Het originele beeld bevat een raster.
Rechtspraak, berechtingen, doodstraf in China, Peking 1905/1906. Openbare executie van negen veroordeelde misdadigers op de openbare weg. Westerlingen met tropenhelmen kijken toe. Volgens de beschrijving van de annonieme Westerse correspondent in Peking vinden deregelijke onthoofdingen gewoonlijk plaats in een druk bewoonde straat van de stad. Er wordt geen schavot ingericht. Een kwartier voor de terechtstelling nemen de leden van de rechtbank ("bloedraad") zitting in een daar voor de gelegenheid van rietmatten opgetrokken gebouwtje. Nieuwsgierigen verzamelen zich rond de plek. De veroordeelden komen "onder sterk geleide" aan in karren met geboeide handen en voeten. De eerste veroordeelde wordt van zijn voetboeien ontdaan en uit de wagen getild en voor de bloedraad gebracht, die het voonis uitspreekt. Daarna brengen twee bewakers hem naar de plaats waar het vonnis voltrokken zal worden, ongeveer 100 meter verderop. Onder het lopen wordt de veroordeelde van zijn bovenkleren ontdaan, de gevonnisde zingt dan soms dodenlied. Maar niet zelden moet de veroordeelde ondersteund of gedragen worden. Op de plaats van executie aangekomen moet hij knielen, waarna de beulsknecht een koord in zijn mond aanbrengt dat onder de kin met een halve knoop wordt vastgemaakt. Het koord wordt vervolgens achter het hoofd omgehaald en kruiselings onder de staart door terug langs beide ogen getrokken. De staart wordt over het hoofd naar voren gehaald en alles wordt tezamen gedraaid. Hierdoor worden hoofd en bovenlichaam naar beneden gedrukt en door de beulsknecht in die houding vastgehouden. Vervolgens komt de beul die in beide handen een groot mes (zwaard) vasthoudt en de slag eerst meet. Dan heft hij het mes omhoog, "en, fluitend door de lucht, komt het met kracht neder op den nek van den veroordeelde. Een kreet wordt gehoord,.... dán wordt het hoofd door den knecht weggedragen tot voor den bloedraad." Hij knielt met het hoofd neer en na het koord verwijderd te hebben, wordt het in een kooi geplaatst met een papier er aan bevestigd waarop te lezen staat wat voor misdadiger het is geweest. Voordat de beul toeslaat plaatst een van de knechten een mandje met gebrokkeld brood onder het lichaam. Het met bloed doorweekte brood zou daarna bewaard worden opdat de familie het zou kunnen offeren. Nadat de laatste veroordeeld is gevonnist, worden de lichamen door speciale koelies weggebracht. Het bloed op straat wordt met zand bedekt, waarna het straatleven weer zijn loop neemt. Enkel een paal waaraan de kooien met hoofden hangen blijft nog uren staan. Echter, niet altijd wordt het hoofd van een veroordeelde tentoongesteld. De Westerse getuige deelt mee dat hij ook gezien heeft dat een kist klaar stond waarin het lijk werd gelegd en dat men dan het hoofd met een paar steken aan de romp naaide. De foto's werden in de eerste jaargang van het tijdschrift Het Leven geplaatst onder de titel "Gruwelijke Zeden in het Hemelsche Rijk. Doodstraf te Peking door Onthoofding. - Een Slag in het Aangezicht der 20ste Eeuw!" De redactie schreef verder, "Wat wij (...) in beeld brengen, overtreft alles wat de fotografie tot heden van zeden en gebruiken der volkeren aan de beschaving heeft te zien gegeven. Doch wij hebben gemeend deze gruwelijke dokumenten van de betrekkelijk lage trap waarop de beschaving in China nog staat, aan het publiek in het algemeen, en onzen lezers in het bizonder, niet te mogen onthouden." Het originele beeld bevat een raster.
Rechtspraak, berechtingen, doodstraf in China, Peking 1905/1906. Openbare executie van negen veroordeelde misdadigers op de openbare weg. Volgens de beschrijving van de annonieme Westerse correspondent in Peking vinden deregelijke onthoofdingen gewoonlijk plaats in een druk bewoonde straat van de stad. Er wordt geen schavot ingericht. Een kwartier voor de terechtstelling nemen de leden van de rechtbank ("bloedraad") zitting in een daar voor de gelegenheid van rietmatten opgetrokken gebouwtje. Nieuwsgierigen verzamelen zich rond de plek. De veroordeelden komen "onder sterk geleide" aan in karren met geboeide handen en voeten. De eerste veroordeelde wordt van zijn voetboeien ontdaan en uit de wagen getild en voor de bloedraad gebracht, die het voonis uitspreekt. Daarna brengen twee bewakers hem naar de plaats waar het vonnis voltrokken zal worden, ongeveer 100 meter verderop. Onder het lopen wordt de veroordeelde van zijn bovenkleren ontdaan, de gevonnisde zingt dan soms dodenlied. Maar niet zelden moet de veroordeelde ondersteund of gedragen worden. Op de plaats van executie aangekomen moet hij knielen, waarna de beulsknecht een koord in zijn mond aanbrengt dat onder de kin met een halve knoop wordt vastgemaakt. Het koord wordt vervolgens achter het hoofd omgehaald en kruiselings onder de staart door terug langs beide ogen getrokken. De staart wordt over het hoofd naar voren gehaald en alles wordt tezamen gedraaid. Hierdoor worden hoofd en bovenlichaam naar beneden gedrukt en door de beulsknecht in die houding vastgehouden. Vervolgens komt de beul die in beide handen een groot mes (zwaard) vasthoudt en de slag eerst meet. Dan heft hij het mes omhoog, "en, fluitend door de lucht, komt het met kracht neder op den nek van den veroordeelde. Een kreet wordt gehoord,.... dán wordt het hoofd door den knecht weggedragen tot voor den bloedraad." Hij knielt met het hoofd neer en na het koord verwijderd te hebben, wordt het in een kooi geplaatst met een papier er aan bevestigd waarop te lezen staat wat voor misdadiger het is geweest. Voordat de beul toeslaat plaatst een van de knechten een mandje met gebrokkeld brood onder het lichaam. Het met bloed doorweekte brood zou daarna bewaard worden opdat de familie het zou kunnen offeren. Nadat de laatste veroordeeld is gevonnist, worden de lichamen door speciale koelies weggebracht. Het bloed op straat wordt met zand bedekt, waarna het straatleven weer zijn loop neemt. Enkel een paal waaraan de kooien met hoofden hangen blijft nog uren staan. Echter, niet altijd wordt het hoofd van een veroordeelde tentoongesteld. De Westerse getuige deelt mee dat hij ook gezien heeft dat een kist klaar stond waarin het lijk werd gelegd en dat men dan het hoofd met een paar steken aan de romp naaide. De foto's werden in de eerste jaargang van het tijdschrift Het Leven geplaatst onder de titel "Gruwelijke Zeden in het Hemelsche Rijk. Doodstraf te Peking door Onthoofding. - Een Slag in het Aangezicht der 20ste Eeuw!" De redactie schreef verder, "Wat wij (...) in beeld brengen, overtreft alles wat de fotografie tot heden van zeden en gebruiken der volkeren aan de beschaving heeft te zien gegeven. Doch wij hebben gemeend deze gruwelijke dokumenten van de betrekkelijk lage trap waarop de beschaving in China nog staat, aan het publiek in het algemeen, en onzen lezers in het bizonder, niet te mogen onthouden." Het originele beeld bevat een raster.
Don Francisco de Moncada, marck-grave van Aytona, groot seneschal vande coninckrycken van Arragon, vanden Rade van State onsen heeren des coninckx, stadt-houder, gouverneur, ende capiteyn generael van syne Neder-landen ende van Bourgundien &c. Allen den ghenen die dese jeghenwoordighe verklaringhe zullen zien, ofte hooren lesen, saluyt ..
Waarschouwinge. Wilhelm Henrick, by der gratie Godes prince van Orange ... mitsgaders de Staten van den Lande van Utrecht, in ervaringe komende dat eenige van onse ingesetenen Rooms-gesinden ... haer verstouten frequente vergaderingen ... te houden ... hebben ... goet-gevonden, alle ende een yegelijkc by dese te waerschouwen
Kooren-aars zegen-wensch, op den trouw-dag van den hoog-ed: wel-geboore heer Jan Gerrit, geboore Baron van Wassenaar ... en ... Maria Jacoba, baronnesse van Liere, getrouwd tot Katwijk aan den Rijn, den 31. van bloey-maand op't jaar onses heere 1707
Publicatie. De Staaten van Holland en Westvriesland ... doen te weeten ... nadien wy in ervaaringe zyn gekoomen, dat een duysterheyd werd gevonden ontrend het verstand van het derde en vierde articul van onse generaals ordonnantie ..
Heyl en zegen-wensch, aan onsen eerwaarden, hoog-geagte en seer geliefde oom, monsr. Michiel Mounier, en des zelfs zeer beminde huys-vrouwe, onse waarde moeje, juffr. Johanna de Fresne, als haar eerwaarden heden den 13 december 1730. 25 jaren t'samen in den egten-staat hadden doorgebragt
Myne ootmoedige dankbetuiging, op de vaderlyke zorg van onzen teergeliefde Vorst Vader Willem, wegens zyn gewenschte heilzame propositie, ter oprichting van het corps landzaaten, tot aanmoediging van dezelve toepgepast uit oprechte vaderlands-liefde in Augustus 1794
Het bestaan en bestuur van God tegenover de godsverloochening en godsverbanning van onzen tijd. Eene lezing in de Pius-Vereeniging te Amsterdam
Perspectief van onzen tijd: opgedragen aan het Nederlandsche volk van een Engelandvaarder, die thans een regeeringsfunctie in Engeland bekleedt / J.A.W. Burger
Placaet. De Staten-Generael der Vereenighde Nederlanden ... Doen te weten ... dat eenige uytheemsche persoonen ... hun niet en ontsien onse ondersaten ... te induceren, omme hen ... te begeven inden dienste van uytheemsche, ofte van particuliere ingesetenen deser landen, buyten de gheoctroyeerde West-Indische Compagnie, om met der selfder schepen te varen naar West-Indien ..
Placaat. De Staaten Generaal der Vereenigde Nederlanden ... alsoo tot onse kennisse gekoomen is, dat seedert eenige tyd ... baatsoekende persoonen ... sig hebben onderstaan op eene clandestine wyse te vervaardigen en te drukken meenigvuldige catoene lywaaten, welke op het oog, door minkundigen niet te distingueeren zynde van de echte catoenen ..
Publicatie. De Staaten Generaal der vereenigde Nederlanden ... doen te weeten ... wy ... geneegen zyn onse inlandsche fabricquen op alle voorkomende geleegenheeden ... voor te staan, en te bevorderen: soo is't, dat wy, op het te kennen geeven van verscheiden fabricqueurs in blaauw lakmoes ... hebben goedgevonden, om, sonder ... nadeel van de commercie, de ... inlandsche fabricq te favoriseren ..
Placaat. De Staaten van Holland en Westvriesland ... Alsoo tot onse kennisse gekoomen is, dat men seedert eenige jaaren op seeker meubilair, bekent onder den naam van argent haché, uit kooper bestaande, maar dermaaten met seekere compositie omtoogen, dat het aan minkundige als weesentlyk silver voor doet koomen ..
Publicatie. De Staaten van Holland en Westvriesland ... doen te weeten ... dat ... verscheide ongereegelheeden zyn aangerigt, waar door de algemeene rust en veyligheid, bysonder ook van deese onse residentie-plaats, op een hoogst strafbaare wyse is gestoord ..
Placaet. De Staten van Hollandt ende West-Vrieslandt. Allen den geenen, die desen sullen sien ofte hooren lesen. Salut: doen te weeten; alsoo tot onse kennisse gekomen is, dat verscheyde brieven, bullen, billetten ofte andere geschriften streckende tot onrustinge van de Roomsgesinde ingezetenen binnen dese Provincie, wierden bestelt ...
Nader publicatie. De Staten van Hollandt en West-Vrieslandt, doen te weten: alsoo wy by onse publicatie van den 9. februari laatstleden hebben bekent gemaakt, dat de visscheryen in de rivieren, meeren, ende binnen-wateren ... hoe langhs hoe meer quamen te verminderen ..
Waarschouwinge. De Staaten Generaal vereenigde Nederlanden ... doen te weeten; alsoo tot onse kennisse gekoomen is, dat de geinteresseerdens en uitreeders van de scheepen de Christina en de jonge Maria ... op de buitenkant van de weide baai, soodanig met ys zyn beset geworden ...
Placaat. De Staaten van Holland en West Vriesland ... Alsoo tot onse kennisse gekomen is, dat onse indulgentie, in het conniveeren der oeffening van de Roomschen godsdienst ..
Placaet. De Staten Generael der Vereenighde Nederlanden ... Doen te weten, alsoo tot onse kennisse is gekomen, dat zijnde gedaan informeren na de constitutie van de gronden omtrent het eylandt Wieringen, ende naer de principaelste oorsaack van het jegenwoordigh weynigh wasschen van wier ..