Politici tezamen: Dhr. R van Veen, lid van de Christelijk-Historische Unie, herkozen tot de Tweede Kamer in 1913 voor het kiesdistrict Dokkum. Nederland, 1913.
Politici tezamen: W.H. Bogaardt van de Rooms-Katholieke Staatspartij (RKSP), herkozen als lid van de Tweede Kamer in 1913 voor het kiesdistrict Breda. Nederland, 1913
Politici tezamen: Dhr. C. van der Voort van Zijp, lid van de Anti-Revolutionaire Partij, verkozen tot lid van de Tweede Kamer voor het kiesdistrict van Tietjerksteradeel bij de verkiezingen van 1913. Fractievoorzitter van de ARP van 1913-1919. In de jaren '30 betrokken bij de NSB. Nederland, 1913.
Politici tezamen: Mr.dr. W. Dolk, lid van de Liberale Unie, verkozen tot lid van de Tweede Kamer voor het kiesdistrict Den Haag bij de verkiezingen van 1913.
Politici tezamen: Mr. M. Tydeman jr., fractievoorzitter van de Vrije Liberalen in de Tweede Kamer van 1906 tot 1916, lid voor het kiesdistrict Tiel. Nederland, 1913.
Politici tezamen: Walrave Boissevain, lid van de Bond van Vrije Liberalen, verkozen tot lid van de Tweede Kamer voor het kiesdistrict Amsterdam VII bij de verkiezingen van 1913.
Politici tezamen: Mr.dr. J.W.H.M. van Idsinga, lid van de Christelijk-Historische Unie, verkozen tot lid van de Tweede Kamer voor het kiesdistrict Bodegraven bij de verkiezingen van 1913.
Politici tezamen: E.M. Teenstra, lid van de Vrijzinnig-Democratische Bond, verkozen tot lid van de Tweede Kamer voor het kiesdistrict Zuidhorn bij de verkiezingen van 1913.
Politici tezamen: Dr. J. van Leeuwen, lid van de SDAP, verkozen tot lid van de Tweede Kamer voor het kiesdistrict Utrecht II bij de verkiezingen van 1913.
Politici tezamen: J. van Vollenhoven, lid van de Vrij-Liberalen, verkozen tot lid van de Tweede Kamer voor het kiesdistrict Rotterdam IV bij de verkiezingen van 1913.
Politici tezamen: F.M. Knobel, lid van de Vrij-Liberalen, verkozen tot lid van de Tweede Kamer voor het kiesdistrict Zwolle bij de verkiezingen van 1913.
Politici tezamen: F.J.W. Drion, lid van de Vrij-Liberalen, verkozen tot lid van de Tweede Kamer voor het kiesdistrict Ridderkerk bij de verkiezingen van 1913.
Politici tezamen: Diplomaten bij de requiemmis van koning George I van Griekenland te Den Haag. Nederland, 1913.
Politici tezamen: Diplomaten bij de requiemmis van koning George I van Griekenland te Den Haag. Nederland, 1913.
Algemeene kaart van de Colonie of Provintie van Suriname : met de rivieren, districten, ontdekkingen door Militaire Togten en de Grootte der gemeeten plantagien, bijblad
Algemeene kaart van de Colonie of Provintie van Suriname : met de rivieren, districten, ontdekkingen door Militaire Togten en de Grootte der gemeeten plantagien
Rechtspraak, berechtingen, doodstraf in China, Peking 1905/1906. Openbare executie van negen veroordeelde misdadigers op de openbare weg. Volgens de beschrijving van de annonieme Westerse correspondent in Peking vinden deregelijke onthoofdingen gewoonlijk plaats in een druk bewoonde straat van de stad. Er wordt geen schavot ingericht. Een kwartier voor de terechtstelling nemen de leden van de rechtbank ("bloedraad") zitting in een daar voor de gelegenheid van rietmatten opgetrokken gebouwtje. Nieuwsgierigen verzamelen zich rond de plek. De veroordeelden komen "onder sterk geleide" aan in karren met geboeide handen en voeten. De eerste veroordeelde wordt van zijn voetboeien ontdaan en uit de wagen getild en voor de bloedraad gebracht, die het voonis uitspreekt. Daarna brengen twee bewakers hem naar de plaats waar het vonnis voltrokken zal worden, ongeveer 100 meter verderop. Onder het lopen wordt de veroordeelde van zijn bovenkleren ontdaan, de gevonnisde zingt dan soms dodenlied. Maar niet zelden moet de veroordeelde ondersteund of gedragen worden. Op de plaats van executie aangekomen moet hij knielen, waarna de beulsknecht een koord in zijn mond aanbrengt dat onder de kin met een halve knoop wordt vastgemaakt. Het koord wordt vervolgens achter het hoofd omgehaald en kruiselings onder de staart door terug langs beide ogen getrokken. De staart wordt over het hoofd naar voren gehaald en alles wordt tezamen gedraaid. Hierdoor worden hoofd en bovenlichaam naar beneden gedrukt en door de beulsknecht in die houding vastgehouden. Vervolgens komt de beul die in beide handen een groot mes (zwaard) vasthoudt en de slag eerst meet. Dan heft hij het mes omhoog, "en, fluitend door de lucht, komt het met kracht neder op den nek van den veroordeelde. Een kreet wordt gehoord,.... dán wordt het hoofd door den knecht weggedragen tot voor den bloedraad." Hij knielt met het hoofd neer en na het koord verwijderd te hebben, wordt het in een kooi geplaatst met een papier er aan bevestigd waarop te lezen staat wat voor misdadiger het is geweest. Voordat de beul toeslaat plaatst een van de knechten een mandje met gebrokkeld brood onder het lichaam. Het met bloed doorweekte brood zou daarna bewaard worden opdat de familie het zou kunnen offeren. Nadat de laatste veroordeeld is gevonnist, worden de lichamen door speciale koelies weggebracht. Het bloed op straat wordt met zand bedekt, waarna het straatleven weer zijn loop neemt. Enkel een paal waaraan de kooien met hoofden hangen blijft nog uren staan. Echter, niet altijd wordt het hoofd van een veroordeelde tentoongesteld. De Westerse getuige deelt mee dat hij ook gezien heeft dat een kist klaar stond waarin het lijk werd gelegd en dat men dan het hoofd met een paar steken aan de romp naaide. De foto's werden in de eerste jaargang van het tijdschrift Het Leven geplaatst onder de titel "Gruwelijke Zeden in het Hemelsche Rijk. Doodstraf te Peking door Onthoofding. - Een Slag in het Aangezicht der 20ste Eeuw!" De redactie schreef verder, "Wat wij (...) in beeld brengen, overtreft alles wat de fotografie tot heden van zeden en gebruiken der volkeren aan de beschaving heeft te zien gegeven. Doch wij hebben gemeend deze gruwelijke dokumenten van de betrekkelijk lage trap waarop de beschaving in China nog staat, aan het publiek in het algemeen, en onzen lezers in het bizonder, niet te mogen onthouden." Het originele beeld bevat een raster.
Rechtspraak, berechtingen, doodstraf in China, Peking 1905/1906. Openbare executie van negen veroordeelde misdadigers op de openbare weg. Volgens de beschrijving van de annonieme Westerse correspondent in Peking vinden deregelijke onthoofdingen gewoonlijk plaats in een druk bewoonde straat van de stad. Er wordt geen schavot ingericht. Een kwartier voor de terechtstelling nemen de leden van de rechtbank ("bloedraad") zitting in een daar voor de gelegenheid van rietmatten opgetrokken gebouwtje. Nieuwsgierigen verzamelen zich rond de plek. De veroordeelden komen "onder sterk geleide" aan in karren met geboeide handen en voeten. De eerste veroordeelde wordt van zijn voetboeien ontdaan en uit de wagen getild en voor de bloedraad gebracht, die het voonis uitspreekt. Daarna brengen twee bewakers hem naar de plaats waar het vonnis voltrokken zal worden, ongeveer 100 meter verderop. Onder het lopen wordt de veroordeelde van zijn bovenkleren ontdaan, de gevonnisde zingt dan soms dodenlied. Maar niet zelden moet de veroordeelde ondersteund of gedragen worden. Op de plaats van executie aangekomen moet hij knielen, waarna de beulsknecht een koord in zijn mond aanbrengt dat onder de kin met een halve knoop wordt vastgemaakt. Het koord wordt vervolgens achter het hoofd omgehaald en kruiselings onder de staart door terug langs beide ogen getrokken. De staart wordt over het hoofd naar voren gehaald en alles wordt tezamen gedraaid. Hierdoor worden hoofd en bovenlichaam naar beneden gedrukt en door de beulsknecht in die houding vastgehouden. Vervolgens komt de beul die in beide handen een groot mes (zwaard) vasthoudt en de slag eerst meet. Dan heft hij het mes omhoog, "en, fluitend door de lucht, komt het met kracht neder op den nek van den veroordeelde. Een kreet wordt gehoord,.... dán wordt het hoofd door den knecht weggedragen tot voor den bloedraad." Hij knielt met het hoofd neer en na het koord verwijderd te hebben, wordt het in een kooi geplaatst met een papier er aan bevestigd waarop te lezen staat wat voor misdadiger het is geweest. Voordat de beul toeslaat plaatst een van de knechten een mandje met gebrokkeld brood onder het lichaam. Het met bloed doorweekte brood zou daarna bewaard worden opdat de familie het zou kunnen offeren. Nadat de laatste veroordeeld is gevonnist, worden de lichamen door speciale koelies weggebracht. Het bloed op straat wordt met zand bedekt, waarna het straatleven weer zijn loop neemt. Enkel een paal waaraan de kooien met hoofden hangen blijft nog uren staan. Echter, niet altijd wordt het hoofd van een veroordeelde tentoongesteld. De Westerse getuige deelt mee dat hij ook gezien heeft dat een kist klaar stond waarin het lijk werd gelegd en dat men dan het hoofd met een paar steken aan de romp naaide. De foto's werden in de eerste jaargang van het tijdschrift Het Leven geplaatst onder de titel "Gruwelijke Zeden in het Hemelsche Rijk. Doodstraf te Peking door Onthoofding. - Een Slag in het Aangezicht der 20ste Eeuw!" De redactie schreef verder, "Wat wij (...) in beeld brengen, overtreft alles wat de fotografie tot heden van zeden en gebruiken der volkeren aan de beschaving heeft te zien gegeven. Doch wij hebben gemeend deze gruwelijke dokumenten van de betrekkelijk lage trap waarop de beschaving in China nog staat, aan het publiek in het algemeen, en onzen lezers in het bizonder, niet te mogen onthouden." Het originele beeld bevat een raster.
Rechtspraak, berechtingen, doodstraf in China, Peking 1905/1906. Openbare executie van negen veroordeelde misdadigers op de openbare weg. Westerlingen met tropenhelmen kijken toe. Volgens de beschrijving van de annonieme Westerse correspondent in Peking vinden deregelijke onthoofdingen gewoonlijk plaats in een druk bewoonde straat van de stad. Er wordt geen schavot ingericht. Een kwartier voor de terechtstelling nemen de leden van de rechtbank ("bloedraad") zitting in een daar voor de gelegenheid van rietmatten opgetrokken gebouwtje. Nieuwsgierigen verzamelen zich rond de plek. De veroordeelden komen "onder sterk geleide" aan in karren met geboeide handen en voeten. De eerste veroordeelde wordt van zijn voetboeien ontdaan en uit de wagen getild en voor de bloedraad gebracht, die het voonis uitspreekt. Daarna brengen twee bewakers hem naar de plaats waar het vonnis voltrokken zal worden, ongeveer 100 meter verderop. Onder het lopen wordt de veroordeelde van zijn bovenkleren ontdaan, de gevonnisde zingt dan soms dodenlied. Maar niet zelden moet de veroordeelde ondersteund of gedragen worden. Op de plaats van executie aangekomen moet hij knielen, waarna de beulsknecht een koord in zijn mond aanbrengt dat onder de kin met een halve knoop wordt vastgemaakt. Het koord wordt vervolgens achter het hoofd omgehaald en kruiselings onder de staart door terug langs beide ogen getrokken. De staart wordt over het hoofd naar voren gehaald en alles wordt tezamen gedraaid. Hierdoor worden hoofd en bovenlichaam naar beneden gedrukt en door de beulsknecht in die houding vastgehouden. Vervolgens komt de beul die in beide handen een groot mes (zwaard) vasthoudt en de slag eerst meet. Dan heft hij het mes omhoog, "en, fluitend door de lucht, komt het met kracht neder op den nek van den veroordeelde. Een kreet wordt gehoord,.... dán wordt het hoofd door den knecht weggedragen tot voor den bloedraad." Hij knielt met het hoofd neer en na het koord verwijderd te hebben, wordt het in een kooi geplaatst met een papier er aan bevestigd waarop te lezen staat wat voor misdadiger het is geweest. Voordat de beul toeslaat plaatst een van de knechten een mandje met gebrokkeld brood onder het lichaam. Het met bloed doorweekte brood zou daarna bewaard worden opdat de familie het zou kunnen offeren. Nadat de laatste veroordeeld is gevonnist, worden de lichamen door speciale koelies weggebracht. Het bloed op straat wordt met zand bedekt, waarna het straatleven weer zijn loop neemt. Enkel een paal waaraan de kooien met hoofden hangen blijft nog uren staan. Echter, niet altijd wordt het hoofd van een veroordeelde tentoongesteld. De Westerse getuige deelt mee dat hij ook gezien heeft dat een kist klaar stond waarin het lijk werd gelegd en dat men dan het hoofd met een paar steken aan de romp naaide. De foto's werden in de eerste jaargang van het tijdschrift Het Leven geplaatst onder de titel "Gruwelijke Zeden in het Hemelsche Rijk. Doodstraf te Peking door Onthoofding. - Een Slag in het Aangezicht der 20ste Eeuw!" De redactie schreef verder, "Wat wij (...) in beeld brengen, overtreft alles wat de fotografie tot heden van zeden en gebruiken der volkeren aan de beschaving heeft te zien gegeven. Doch wij hebben gemeend deze gruwelijke dokumenten van de betrekkelijk lage trap waarop de beschaving in China nog staat, aan het publiek in het algemeen, en onzen lezers in het bizonder, niet te mogen onthouden." Het originele beeld bevat een raster.
Rechtspraak, berechtingen, doodstraf in China, Peking 1905/1906. Openbare executie van negen veroordeelde misdadigers op de openbare weg. Volgens de beschrijving van de annonieme Westerse correspondent in Peking vinden deregelijke onthoofdingen gewoonlijk plaats in een druk bewoonde straat van de stad. Er wordt geen schavot ingericht. Een kwartier voor de terechtstelling nemen de leden van de rechtbank ("bloedraad") zitting in een daar voor de gelegenheid van rietmatten opgetrokken gebouwtje. Nieuwsgierigen verzamelen zich rond de plek. De veroordeelden komen "onder sterk geleide" aan in karren met geboeide handen en voeten. De eerste veroordeelde wordt van zijn voetboeien ontdaan en uit de wagen getild en voor de bloedraad gebracht, die het voonis uitspreekt. Daarna brengen twee bewakers hem naar de plaats waar het vonnis voltrokken zal worden, ongeveer 100 meter verderop. Onder het lopen wordt de veroordeelde van zijn bovenkleren ontdaan, de gevonnisde zingt dan soms dodenlied. Maar niet zelden moet de veroordeelde ondersteund of gedragen worden. Op de plaats van executie aangekomen moet hij knielen, waarna de beulsknecht een koord in zijn mond aanbrengt dat onder de kin met een halve knoop wordt vastgemaakt. Het koord wordt vervolgens achter het hoofd omgehaald en kruiselings onder de staart door terug langs beide ogen getrokken. De staart wordt over het hoofd naar voren gehaald en alles wordt tezamen gedraaid. Hierdoor worden hoofd en bovenlichaam naar beneden gedrukt en door de beulsknecht in die houding vastgehouden. Vervolgens komt de beul die in beide handen een groot mes (zwaard) vasthoudt en de slag eerst meet. Dan heft hij het mes omhoog, "en, fluitend door de lucht, komt het met kracht neder op den nek van den veroordeelde. Een kreet wordt gehoord,.... dán wordt het hoofd door den knecht weggedragen tot voor den bloedraad." Hij knielt met het hoofd neer en na het koord verwijderd te hebben, wordt het in een kooi geplaatst met een papier er aan bevestigd waarop te lezen staat wat voor misdadiger het is geweest. Voordat de beul toeslaat plaatst een van de knechten een mandje met gebrokkeld brood onder het lichaam. Het met bloed doorweekte brood zou daarna bewaard worden opdat de familie het zou kunnen offeren. Nadat de laatste veroordeeld is gevonnist, worden de lichamen door speciale koelies weggebracht. Het bloed op straat wordt met zand bedekt, waarna het straatleven weer zijn loop neemt. Enkel een paal waaraan de kooien met hoofden hangen blijft nog uren staan. Echter, niet altijd wordt het hoofd van een veroordeelde tentoongesteld. De Westerse getuige deelt mee dat hij ook gezien heeft dat een kist klaar stond waarin het lijk werd gelegd en dat men dan het hoofd met een paar steken aan de romp naaide. De foto's werden in de eerste jaargang van het tijdschrift Het Leven geplaatst onder de titel "Gruwelijke Zeden in het Hemelsche Rijk. Doodstraf te Peking door Onthoofding. - Een Slag in het Aangezicht der 20ste Eeuw!" De redactie schreef verder, "Wat wij (...) in beeld brengen, overtreft alles wat de fotografie tot heden van zeden en gebruiken der volkeren aan de beschaving heeft te zien gegeven. Doch wij hebben gemeend deze gruwelijke dokumenten van de betrekkelijk lage trap waarop de beschaving in China nog staat, aan het publiek in het algemeen, en onzen lezers in het bizonder, niet te mogen onthouden." Het originele beeld bevat een raster.
Grafische bedrijven. Officiele opening door minister Heemskerk van het nieuwe gebouw van de Landsdrukkerij aan de Fluweelen Burgwal. De Landsrukkerij is uitgever van de Staatscourant, het oudste dagblad (krant) van Nederland. Den Haag, Nederland, 1910. [Namen van de aanwezigen worden in Het Leven genoemd.]
Koningshuizen Nederland, Landbouwtentoonstellingen, veemarkten. Koningin Wilhelmina, tezamen met Prins Hendrik, in een open rijtuig (koets) tijdens een bezoek aan de Landbouwtentoonstelling en Veemarkt te Leeuwarden. Nederland, Leeuwarden, 1912.
Koningshuizen, Landbouwtentoonstellingen, Rijtuigen.Koningin Wilhelmina, tezamen met Prins Hendrik, in een open rijtuig (koets), tijdens een bezoek aan de Landbouwtentoonstelling en Veemarkt te Leeuwarden.
Koningshuizen, Landbouwtentoonstellingen, Rijtuigen.Koningin Wilhelmina, tezamen met Prins Hendrik, in een open rijtuig (koets), tijdens het vertrek vanaf station Leeuwarden voor een bezoek aan de Landbouwtentoonstelling en Veemarkt te Leeuwarden.
Koningshuizen, Landbouwtentoonstellingen, Rijtuigen. Koningin Wilhelmina, tezamen met Prins Hendrik, in een open rijtuig (koets), tijdens het vertrek vanaf station Leeuwarden voor een bezoek aan de Landbouwtentoonstelling en Veemarkt te Leeuwarden.
Koningshuizen, Landbouwtentoonstellingen, Rijtuigen. Koningin Wilhelmina, tezamen met Prins Hendrik, in een open rijtuig (koets), bij het station Leeuwarden op weg naar een bezoek aan de Landbouwtentoonstelling en Veemarkt te Leeuwarden.
Politici tezamen: Drie diplomaten op het station van Apeldoorn op weg naar een audiëntie in Paleis Het Loo. Nederland, 1913.
Koninklijk huis, tentoonstellingen. Koningin Wilhelmina bezoekt de tentoonstelling in Tilburg. Drieluik, met links de aankomst, midden: wandeling over het terrein en rechts het vertrek, tezamen met Prins Hendrik. Nederland, Tilburg, 1913.
Politici tezamen: Mr. L.N. Roodenburg van de Vrijzinnig Democratische Bond, bij de verkiezingen van 1913 verkozen tot lid van de Tweede Kamer. Nederland, 1913.
Politici tezamen: Mr. T.I.J. Janssen van de Rooms-Katholieke Staatspartij (RKSP), herkozen tot de Tweede Kamer in 1913.