Jacobus van Looy werd geboren in 1855 en verloor al op jonge leeftijd zijn ouders. Hij groeide op in het Burgerweeshuis in Haarlem, waar nu het huidige Frans Hals Museum is gevestigd. Op zijn elfde wordt hij aangenomen als leerling-letterzetter bij een drukkerij. Dit was echter geen groot succes. Jacobus verlaat de drukkerij en wordt in plaats daarvan leerling huis –en rijtuigschilder.

Het schildertalent van Van Looy wordt ontdekt door zijn tekenleraar van de burgeravondschool. Hij mag zijn talent verder ontwikkelen aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. Tijdens zijn academietijd is hij mede oprichter van kunstenaarsvereniging ‘Sint Lucas’.
Lees meer over Jacobus van Looy als kunstenaar >> 

Ook wordt Van Looy lid van de letterkundige vereniging ‘Flanor’. Hij leert hier onder andere Willem Kloos, Frederik van Eeden, Frans Erens, Albert Verwey en Lodewijk van Deyssel kennen. Deze groep zal later bekend staan als de beweging van de Tachtigers. Naast het schilderen publiceert Van Looy ook regelmatig in het literaire tijdschrift ‘De Nieuwe Gids’.
Lees meer over Jacobus van Looy als schrijver >> 

In 1892 trouwt Jacobus van Looy met Titia van Gelder en samen verhuizen ze van Amsterdam naar Soest. In de loop van de tijd vervreemdt hij steeds meer van zijn vrienden, maar hij blijft schilderen en schrijven. Jacobus van Looy sterft in zijn geboorteplaats Haarlem op vijfenzeventigjarige leeftijd.