Het Amsterdam Pipe Museum is vandaag de dag een gespecialiseerd museum, documentatiecentrum en vraagbaak met internationale vermaardheid. De collectie wordt beschouwd als de belangrijkste van Nederland; niet vanwege de omvang (ruim 30.000 objecten), maar vanwege de grondige documentatie: elke pijp is beschreven, de herkomst genoteerd, de maker nagezocht, inclusief literatuurverwijzingen en commentaar van de conservator.

Met de vorming van de Stichting Pijpenkabinet in 1989 krijgt de verzameling een institutionele basis. In 1993 wordt de collectie gewaardeerd met een A-status vanwege de ijk-waarde, dus als referentiecollectie voor andere pijpen en tabaksgerelateerde objecten in Nederlandse musea en archeologische instellingen. In 2007 volgt opname in het Nederlands Museumregister, waarmee het Amsterdam Pipe Museum als geregistreerd museum wordt erkend door de NMV (Nederlandse Museumvereniging).

Het Amsterdam Pipe Museum is steeds belangrijker geworden; enerzijds door uitbreiding van de collectie, anderzijds door het verdwijnen van andere tabaksmusea. Vanwege het mondiale anti-tabaksbeleid houden veel historische musea het verhaal van pijpen en tabak in het depot. Andere instellingen, zoals de Pijpenkamer van Douwe Egberts, het Niemeyer Tabaksmuseum en het Kamper Sigarenmuseum sloten noodgedwongen hun deuren. Zo blijft er steeds minder over van de tabakshistorie in 'Collectie Nederland', het gezamenlijke museumbezit. Gelukkig blijven van de meeste opgeheven musea wel kernstukken bewaard als ze door het Amsterdam Pipe Museum worden overgenomen.

Onafhankelijk van overheid en industrie steunt het Amsterdam Pipe Museum louter op particuliere bijdragen. Tegen de stroom van de tijdgeest in blijft het actief de rijke historie van het pijproken verzamelen en bestuderen. Het publiceren over en het presenteren van 's werelds meest gevarieerde pijpencollectie is het doel van het Amsterdam Pipe Museum, voor nu en voor de toekomstige generaties.

<< Terug