Na de militaire nederlagen van Napoleon trokken de Franse legers in 1813 definitief uit Nederland weg. Kroonprins Willem van Oranje aanvaardde de soevereiniteit over Nederland en België. Als koning Willem I regeerde hij, bijgestaan door zijn ministers, met straffe hand.

Vanaf het begin boterde het slecht tussen de noordelijke en de zuidelijke Nederlanden. In 1830 kwamen de Belgen in opstand en negen jaar later volgde de afscheiding van het Koninkrijk der Nederlanden.

Op alle mogelijke manieren, en met gebruikmaking van privé- en belastinggelden, trachtte de nieuwe koning handel en industrie in de beide Nederlanden tot leven te wekken. Zo nam hij maatregelen om de productie van allerlei goederen in eigen land te bevorderen. Door het opstellen van in- en uitvoertarieven in 1816 en 1821 en het verbeteren van de infrastructuur kwamen de handel en de export weer enigszins op gang.

In 1824 richtte de koning de Nederlandsche Handelmaatschappij op die zich vooral zou richten op de verkoop en het vervoer van producten vanuit en naar Indië. Tot ver in de negentiende eeuw werd de kolonie beschouwd als een wingewest. De "Indische baten" kwamen grotendeels ten goede aan de Nederlandse schatkist.

< Vorige periode: 1795-1814   |   Volgende periode: 1848-1945>

Terug naar de pagina Beknopte geschiedenis van de belastingen.